Biyo Polimerler

Günümüzde polimerler esas olarak petrol ve doğal gaz kaynaklı maddelerden üretilmektedir. Bu kaynaklar yenilenebilir kaynaklar değildir. Ayrıca polimerlerin atık duruma gelmesi önemli bir katı atık sorunudur. Özellikle ambalaj malzemesi üretimi gibi uygulamalarda tonlarca sentetik polimer kullanılmakta ve bu polimerlerin tamamı çok kısa bir süre sonra atık durumuna gelmektedir.

Dünyada en fazla üretimi yapılan biyopolimerlerden bir tanesi nişastadır. Biyo uyumluluğu ve biyo bozunurluğu sayesinde kağıt üretimi, tekstil, farmakoloji gibi birçok sektörde kullanım alanı bulmuştur. Ancak nişastanın mekanik özelliklerindeki kısıtlamalar bu polimerin mekanik özellikleri daha iyi olan polimerlerle birlikte kullanımını gündeme getirmiştir. Nişasta ile birlikte kullanımı söz konusu olan polimerlerin başında gelen polilaktik asit (PLA) ise yenilenebilir bitki kaynaklarından türemiş olan, kompost edilebilir, biyobozunur ve biyouyumlu bir polimerdir. PLA’nın üstün mekanik özellikleri diğer biyopolimerler arasında ön ii sıralarda yer almasına neden olmuş ve insanların daha fazla bilinçlenmesi ve çevreye verilen önemin artmasından dolayı bu polimerlerle yapılan çalışmalar hızla artmaya başlamıştır. Ancak söz konusu polimerlerin atık haline geldikten sonra bertaraf edilebilmeleri için en uygun yöntem olan kompostlaştırma sürecindeki degredasyonlarına ilişkin mevcut çalışmalar yeterli olmayıp degredasyon mekanizmasının aydınlatılması ve sürecin hızlandırılmasına yönelik çalışmalara ihtiyaç duyulmaktadır.

Monomex çift vidalı ekstrüder ile farklı oranlarda laktik asit içeren nişasta PLA polimeri sentezlenir. Sentezlenen bu polimerin biyobozunma özellikleri kontrollü kompost ortamında ISO 14855-1:2013 standardına göre incelenir. Kompostlaştırma süreci boyunca reaktördeki sıcaklık, nem ve oksijen miktarları istenen seviyelerde sabit tutularak açığa çıkan CO2 miktarı ölçülür. Nişasta-PLA polimerinin sentezlenmesi Monomex çift vidalı ekstrüder ile olur.